Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010

Πολλές οι «αμαρτίες» σε δήμους, νομαρχίες

Της Ελενας Kαρανάτση
Τη διόγκωση του ελληνικού κράτους και τις δυσλειτουργίες του αποτυπώνει μέσα από αναλυτική έρευνα που πραγματοποίησε στον νομό Ηρακλείου ο βουλευτής της Ν.Δ. (Ηρακλείου) Λευτέρης Αυγενάκης. Τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν και καταγράφηκαν με τη μορφή ηλεκτρονικού βιβλίου (e-book) με τίτλο «Δημόσια Διοίκηση Ωρα μηδέν. Και ο Θεός φοβάται το ελληνικό κράτος» πρόκειται να παρουσιαστούν την προσεχή Τρίτη στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων.

Οι διαπιστώσεις αντικατοπτρίζουν την παθογένεια στο σύνολο της χώρας. Ειδικότερα από την έρευνα του κ. Αυγενάκη προκύπτει ότι στον νομό Ηρακλείου υπηρετούν περισσότεροι από 16.000 υπάλληλοι, ενώ λειτουργούν 102 αποκεντρωμένες υπηρεσίες, δομές και εποπτευόμενοι φορείς των υπουργείων. Το κόστος λειτουργίας και συντήρησης των διοικήσεων 26 δήμων του νομού είναι σχεδόν διπλάσιο των δαπανών για κοινωφελή έργα και υπηρεσίες.

Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ηρακλείου διαθέτει 54 υπηρεσίες και τμήματα (χωρίς τα νομικά της πρόσωπα), διασκορπισμένες σε δεκάδες κτίρια σε όλη την πόλη. Το συνολικό κόστος μίσθωσης ακινήτων για στέγαση, τόσο των υπηρεσιών της όσο και σχολικών συγκροτημάτων ανέρχεται σε πάνω από 1 εκατ. ευρώ ετησίως.
Επιπλέον, η Τοπική Ενωση Δήμων και Κοινοτήτων απασχολεί πέντε άτομα με σύμβαση και δύο δικηγόρους, και το κόστος λειτουργίας της έφτασε για το 2009 περίπου στο 1.250.000 ευρώ.
Ειδικότερα, για τους δήμους του νομού Ηρακλείου παρατηρείται ότι από το 2001 μέχρι και το 2004 (στοιχεία δεν δόθηκαν για τα επόμενα χρόνια), οι 26 ΟΤΑ ξοδεύουν άνω του 65% του προϋπολογισμού τους για κάλυψη λειτουργικών δαπανών (μισθοί, εισφορές, μισθώματα, προμήθειες αναλωσίμων κ.ά.) Ειδικότερα, για το 2004, το ποσό αυτό ανερχόταν στα 59 εκατ. ευρώ, ενώ οι επενδύσεις αντιπροσώπευαν το 30 - 35% του προϋπολογισμού.


Αν προσθέσει κανείς στις λειτουργικές δαπάνες και έξοδα, όπως αμοιβές αιρετών, έξοδα κινήσεως, έξοδα δημοσίων σχέσεων κ.ά. το ποσό για το 2004 άγγιξε τα 107 εκατ. ευρώ.
Το συμπέρασμα που εξάγεται για τον νομό Ηρακλείου είναι ότι οι ΟΤΑ ξοδεύουν πολλά απλώς για να λειτουργούν. Συνοψίζοντας, ο βουλευτής της Ν.Δ. καταλήγει: «Τα τελευταία 20-25 χρόνια καταφέραμε να διογκώσουμε το κράτος, να γιγαντώσουμε απαρχαιωμένες και πεισματικά αμετακίνητες δομές, δημιουργήσαμε κομματισμό και πελατειακές σχέσεις, ενισχύσαμε τη συντεχνιακή λογική ορισμένων συνδικαλιστών, καταφέραμε να δημιουργήσουμε αλληλοεπικαλύψεις και σύγχυση αρμοδιοτήτων, ενισχύσαμε την αδιαφάνεια και τη διαφθορά και συμβάλαμε τα μέγιστα στην επανάπαυση όλων σε καθεστώτα μονιμότητας».

Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010

Τρεις δήμους στη Βοιωτία βλέπει ο Μίμης Νταλιάνης

Γράφει ο
Μίμης Νταλιάνης
Νομαρχιακός Σύμβουλος Βοιωτίας
τ. Αντινομάρχης
υπευθ. Εθελοντισμού ΠΑΣΟΚ Βοιωτίας


ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ και Ικτίνος ή ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ το ‘’κτήνος’’

Πολλές φωνές εκφράζονται , με επιφύλαξη για το νέο σχέδιο Καλλικράτης και ρητορικά ρωτούν;
-Ποια η πραγματική ανάγκη μιας τέτοιας μεταρρύθμισης εν μέσω οικονομικής κρίσης; Μια χαρά δεν είμαστε με τις υπάρχουσες Νομαρχίες και Δήμους; Τι θα κερδίσουμε ως πολίτες με την εκλεγμένη Περιφέρεια και τους διευρυμένους Δήμους;
Αυτό που οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε καταρχήν, είναι ότι βρισκόμαστε σε μια περίοδο, αλλαγών σε όλους τους τομείς στη χώρα μας, που θα οδηγήσει σε κάτι καινοτόμο.

Το νέο πρόγραμμα στόχο έχει, να προσφέρει μια νέα αυτοδιοικητική δομή με λιγότερη Δημοτική Αρχή και περισσότερη ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ. Δεν πρόκειται απλά για αποκέντρωση αρμοδιοτήτων, πόρων και προσωπικού αλλά οραματίζεται αποκέντρωση ανάπτυξης,ευθυνών και λογοδοσίας.
Ο Καλλικράτης στοχεύει τον πολίτη και τις καθημερινές του ανάγκες, κυρίως όμως την εξυπηρέτηση του από τους αρμόδιους φορείς.

Ως νέος άνθρωπος εκλεγμένος στην τοπική αυτοδιοίκηση έρχομαι αντιμέτωπος με την αγανάκτηση των πολιτών που όχι μόνο δεν βρίσκουν λύσεις στα προβλήματα τους, αλλά ούτε και τους υπευθύνους. Με την υπάρχουσα κατάσταση, οι αρμοδιότητες είναι συγκεχυμένα μοιρασμένες σε Δήμους, Νομαρχίες, Περιφέρεια και Κεντρική Εξουσία, με συνέπεια ο πολίτης να βρίσκεται μπερδεμένος, εγκλωβισμένος σε γραφειοκρατικές συμπληγάδες και σε ευθυνόφοβες απαντήσεις του επιπέδου: «Δεν είμαι εγώ υπεύθυνος, ο άλλος είναι».

Δεν γίνεται δηλαδή σε ένα δρόμο το φρεάτιο να ανήκει στο Δήμο, το αριστερό πεζοδρόμιο στη Νομαρχία, και το δεξί στη Περιφέρεια.
Αυτός ο ηλίθιος και αναχρονιστικός τρόπος άσκησης εξουσίας σε τοπικό επίπεδο, δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο. Πρέπει η πολιτική αυτή ολιγωρία να εκλείψει. Ανήκω στη γενιά που γαλουχήθηκε στην ιδέα του ευρωπαίου πολίτη και απαιτώ, έτσι να μου συμπεριφέρεται η Διοίκηση.

Βαρέθηκα το συγκεντρωτικό κράτος που με αντιμετωπίζει ως άτομο και όχι ως άνθρωπο.
Θέλουμε εμείς οι πολίτες που βιώνουμε τα προβλήματα σε τοπικό επίπεδο και τα γνωρίζουμε, να δίνουμε άμεσες λύσεις και όχι η αφηρημένη έννοια του κράτους που σε τελευταία ανάλυση δεν το κατάφερε στο παρελθόν και γνωρίζουμε πια ότι δε μπορεί να το κάνει.

Θέλουμε ότι λέει ο κάθε άνθρωπος στο σπίτι του, στη παρέα του, να τα πει στο δημόσιο χώρο, είτε είναι παράπονο, είτε οργή, είτε πρόταση. Κι αυτή η αδρανής γκρίνια μας να μετατραπεί σε δύναμη αντίστασης και δημιουργίας.
Και για να το διεκδικήσουμε αυτό οφείλουμε να είμαστε ενωμένοι και «στρατευμένοι» σε μεγαλύτερους Δήμους και Περιφέρειες για να είναι η φωνή μας πιο δυνατή στα Ευρωπαϊκά Όργανα.

Δεν μπορείς δηλαδή, να μιλάς για πράσινη ανάπτυξη και για υπηρεσίες που πρέπει να έρθουν στα χέρια των Δήμων όπως πολεοδομία, υγεία και πρόνοια, πολιτική προστασία κλπ. και να τα διεκδικείς αυτά με κοινότητες, με δήμους των 2000 κατοίκων και νομαρχίες περιορισμένες χωροταξικά σε στενά δεσμά. Δεν γίνεται με λίγα λόγια να βλέπω κοντόφθαλμα «τα της αυλής μου», όταν η εποχή μου, έχει ανοίξει ηλεκτρονικά διάπλατα, παράθυρο στην ανθρωπότητα.


Το υπάρχον σύστημα δεν μας «φυλάκισε» μόνο σε μικρούς δήμους, αλλά μας κατάντησε αδιάφορους πολίτες που όλη μας την ενέργεια τη διοχετεύσαμε στη δουλειά μας και στον εαυτούλη μας. Έτσι το οικολογικό έγκλημα του Ασωπού δε μας αγγίζει αφού βρίσκεται κάποια χιλιόμετρα μακριά μας, αδιαφορούμε για τα οικονομικά προβλήματα του γείτονα, για τον άρρωστο και μοναχικό ηλικιωμένο, για το φτωχό συνάνθρωπο, για τον οικονομικό μετανάστη και για τις ευαίσθητες κοινωνικά ομάδες, αφού όλοι αυτοί βρίσκονται , ευτυχώς, έξω από τη θωρακισμένη πόρτα μας. Αγνοήσαμε πως ο διπλανός μας δεν είναι ξένος ούτε εχθρός, αλλά γνωστός και σύντροφος στη διεκδίκηση όσων η ζωή μπορεί να προσφέρει.

Ξεχάσαμε τι σημαίνει προσφέρω εθελοντικά στους συμπολίτες μου, είμαι ενεργό μέλος της κοινότητας μου και συμμετέχω στα δρώμενα της πόλης μου.
Με τον Καλλικράτη οφείλουμε να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας και πρώτα απ’ όλους εμείς οι εκλεγμένοι αυτοδιοικητικοί. Εμείς που βλέπουμε ότι με αυτό το πρόγραμμα χάνουμε πολλές καρέκλες και αξιώματα, προτάσσουμε τα εγωιστικά μας «θέλω», άνανδρα κρυμμένα όμως σε διεκδικήσεις του επιπέδου «ο δήμος μου είναι ιστορικός» ή «δεν ταιριάζω μ’ αυτόν το δήμο», και παρασύρουμε με προπαγάνδα και αγκιτάτσια τους πολίτες μας σε μπακαλίστικες διεκδικήσεις, ασύμφορες για τους ίδιους και το μέλλον των παιδιών μας.

Οφείλουμε επομένως να σταθούμε εμείς οι αυτοδιοικητικοί δίπλα στον Καλλικράτη ως άλλος Ικτίνος και να αφουγκραστούμε επιτέλους τα θέλω των πολιτών και της νέας γενιάς, ειδάλλως θα είμαστε το «κτήνος», που μόνο θέλει για πάρτη του και τους αυλικούς του.

Κι ενώ σε επίπεδο περιφέρειας τα πράγματα είναι πιο συνειδητοποιημένα και ώριμα για το νέο βήμα, στους Δήμους πρέπει να επανασχεδιάσουμε με όραμα μακρινό, με διοικητικές ενότητες πληθυσμιακά ισχυρές και σύγχρονα μοντέλα εξουσίας. Γι’ αυτό αν θέλουμε στο νομό Βοιωτίας να μιλάμε για ανάπτυξη πρέπει να πάμε σε αυστηρά μικρό αριθμό Δήμων.

Η πρόταση μου είναι η δημιουργία 3 νέων ισχυρών Δήμων με επιθετικό προσδιορισμό και ταυτότητα, που δε θα υψώσουν όμως τείχη μεταξύ τους, αλλά γέφυρες επικοινωνίας και ανταλλαγής δραστηριοτήτων. Οι τρείς αυτοί δήμοι να στηρίζονται σε ιδιαίτερα κοινά χαρακτηριστικά και στον υπάρχοντα πλούτο του νομού μας.

Ετσι λοιπόν θα μιλάμε για ένα βιομηχανικό Δήμο με έδρα τη Θήβα, έναν αγροτικό με έδρα τον Ορχομενό και έναν τουριστικό με έδρα τη Λιβαδειά ως Μητροπολιτική πρωτεύουσα του νομού.

Μόνο τότε θα μιλάμε για δυνατούς Δήμους που θα μπορούν να εφαρμόσουν αναπτυξιακή πολιτική και να προσφέρουν υπηρεσίες σύγχρονες και ανθρώπινες. Μιλάμε για ένα σύστημα διοίκησης που θα αξιοποιεί και θα ενθαρρύνει τη συμμετοχή των κατοίκων, μέσα από θεσμούς, με πόρους και αρμοδιότητες, με συμβούλια συνοικιακά, νεολαίας, παιδείας, επαγγελματικά, αθλητισμού κα., με αξιοποίηση των εργαζομένων των Δήμων και του κάθε πολίτη ως μονάδα χωρίς προκαταλήψεις και κομματικά δεδομένα.

Μπορεί αρκετοί να διαφωνούν όχι μόνο με τις απόψεις μου, αλλά και με τον Καλλικράτη.
Αυτό που γνωρίζω είναι ότι δεν πρέπει να έχουμε φοβίες για το καινούργιο αλλά έντονο αίσθημα ευθύνης για την επιτυχία του και ότι ζω σε μια εποχή που κάτι παλιό και αναποτελεσματικό φεύγει ενώ κάτι νέο και σύγχρονο έρχεται…

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

...Αποσχιστική πρόταση για Καλλικράτη από Αράχωβα

Επανέρχονται τα σενάρια διάρρηξης των ορίων των νομών εν όψει της διοικητικής μεταρρύθμισης μέσω πρότασης που καταθέτουν τρεις συμπολίτες μας. Δείτε.

Ο Καλλικράτης και η Αράχoβα

Με αφορμή το σχέδιο Καλλικράτης και με δεδομένη την δημόσια διαβούλευση που ευαγγελίζεται η νέα κυβέρνηση, πέρα από τις προτάσεις που ήδη έχουν κατατεθεί, έχουμε να προτείνουμε μια νέα πρόταση, η οποία ίσως αποκαταστήσει με την εφαρμογή της την διοικητική ενοποίηση της Παρνασσίας Νάπης (Δελφικό τοπίο).
Η πρόταση μας αφορά την ενσωμάτωση του δήμου Αράχοβας με το δήμο Δελφών και με όποιες άλλες πόλεις του Δήμου Φωκίδας καταστεί απαραίτητο να συμμετέχουν για να δημιουργηθεί ο νέος δήμος. Εξυπακούεται ότι το όνομα του νέου δήμου θα είναι «Ενιαίος Δήμος Δελφών».

Πιστεύουμε ότι υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι οι οποίοι οδηγούν στην πρόταση αυτή, μερικούς από τους οποίους σας παραθέτουμε:

Α. Ιστορικοί – Μυθολογικοί
Στην αρχαιότητα η σημερινή περιοχή Αράχοβας-Δελφών, την οποία διέρρεε ο αρχαίος Πλειστός Ποταμός ήταν ένας ενιαίος χώρος οριζόμενος ως Παρνασσία Νάπη και ανήκε στο Μαντείο των Δελφών. Στην περιοχή αυτή που απλώνεται μεταξύ των νοτίων υπωρειών του Παρνασσού και της απέναντι Κίρφεως (Ξεροβούνι) αναφέρεται από τον Όμηρο (Ραψωδία τ) ότι κατοίκησε ο βασιλιάς Αυτόλυκος με τους γνωστούς απογόνους (Ιάσωνα και Οδυσσέα) .Με τα μέχρι σήμερα ιστορικά δεδομένα «μητρική» πόλη της Αράχοβας είναι η αρχαία Ανεμώρεια, χτισμένη Δυτικά της σημερινής Πόλης. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ο παλαιός δήμαρχος Αράχοβας Λουκάς Παπαϊωάννου το 1874 ζήτησε την μετονομασία της Αράχοβας σε Ανεμώρεια.
Η ιστορία του τόπου της Αράχoβας κοιτάει προς δυσμάς.

Β. Γεωγραφικοί
Όλη η λεκάνη απορροής στην οποία ανήκει η Αράχοβα βλέπει προς τη πλευρά της Φωκίδας. Ο αρχαίος Πλειστός ποταμός που δημιούργησε τον κάμπο της Ιτέας ξεκινά από τη περιοχή της Αράχοβας, η δε κοιλάδα του αποτελεί το δελφικό τοπίο του οποίου τον αναλλοίωτο χαρακτήρα ήμαστε υποχρεωμένοι να διατηρήσουμε.

Γ. Πολιτισμικοί
Λόγω της ύπαρξης του Γυμνασίου στην Αράχωβα πολλές γενιές παιδιών από τους Δελφούς μαθήτευσαν σε αυτό. Η μικρή απόσταση και η σχεδόν μονοκαλλιέργεια της ελιάς, δημιούργησαν επαφές και κοινά πολιτισμικά χαρακτηριστικά. Ο Τουρισμός, προς το ιερό των Δελφών, πριν ακόμα δημιουργηθεί το χιονοδρομικό κέντρο Παρνασσού, ήταν σημείο αναφοράς των κατοίκων Δελφών και Αράχοβας. Ας μην ξεχνάμε και το πανηγυράκι του Αγίου Γεωργίου, τα δρώμενα του οποίου έχουν άμεση σχέση με τα αρχαία Πύθια που γίνονταν στους Δελφούς και που ήταν η δεύτερη γιορτή στην αρχαιότητα μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τέλος η Αράχωβα ήταν από την Αρχαιότητα και είναι η πύλη εισόδου προς τη Φωκίδα αποτελώντας πάντα ένα κομμάτι της.

Δ. Οικονομικοί
Η ίδια κοιλάδα με της ελιές, το προστατευόμενο από την UNESCO(ως παγκόσμια κληρονομιά) ενιαίο δελφικό τοπίο, του οποίου είμαστε συνιδιοκτήτες και συνδιαχειριστές, ο τουρισμός προς τον ιερό τόπο των Δελφών το καλοκαίρι ,αλλά και το Χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού το χειμώνα αποτελούν ένα αδιαίρετο οικονομικό σύνολο. Είμαστε σίγουροι ότι αν ενώσουμε τις δυνάμεις μας με τους κατοίκους των Δελφών και όχι μόνο, μπορεί ο τόπος μας να γίνει κέντρο παγκόσμιας προσοχής και επίσκεψης, όχι μόνο ως τουριστικός προορισμός ,αλλά και ως πνευματικό κέντρο διεθνούς εμβέλειας.
Δεν πρέπει επίσης να αγνοήσουμε τις δουλειές που ως εργαζόμενοι έκαναν οι πατεράδες μας στην περιοχή της Φωκίδας ως άριστοι οικοδόμοι, στους Δελφούς, Ιτέα και Άμφισσα και εποχιακοί εργάτες όταν υπήρχαν δουλειές στην περιοχή.
Πριν από το 1940 όποιος Αραχωβίτης ήθελε να πάει στην Αθήνα έπρεπε να πάει με καράβι από την Ιτέα. Μπορεί οι εποχές να έχουν αλλάξει αλλά ακόμα και συναισθηματικοί λόγοι από την αίσθηση του τοπίου συντείνουν προς την κατεύθυνση ενότητας της Αράχωβας με την περιοχή της Φωκίδας.

Τώρα είναι η ευκαιρία για την αποκατάσταση της ενότητας στην περιοχή. Ας ενωθούμε όλοι μαζί για να πείσουμε όσο το δυνατόν περισσότερους συμπολίτες μας προς αυτή την κατεύθυνση.

Μπακολουκάς Στέργιος
Οικονομάκης Βαγγέλης
Στυλιάρης Στάθης

Πηγή:

Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2010

Το ψήφισμα του Δημοτικού Συμβουλίου Λιβαδειάς για τον Καλλικράτη

Αγαπητή θεία Ελένη,
Θέλω να σε πληροφορήσω ότι τη Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010 εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία ψήφισμα του Δημοτικού Συμβουλίου Λιβαδειάς για το Σχέδιο Καλλικράτης. Σου το παραθέτω ολόκληρο καθώς το έγγραφο παρουσιάζει (και) αρχειακό ενδιαφέρον.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
ΝΟΜΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ
ΔΗΜΟΣ ΛΕΒΑΔΕΩΝ
Δ/νση: Πλατεία Εθνικής Αντίστασης
32100 Λιβαδειά

ΨΗΦΙΣΜΑ

Ο Δήμος Λιβαδειάς διακηρύττει ότι συμφωνεί, επί της αρχής, για την ανάγκη εφαρμογής του Προγράμματος Διοικητικής Μεταρρύθμισης που θα αφορά συνολικά το πολιτικό και το διοικητικό σύστημα της χώρας μας.
Θέτει δε ως Βασικές Προϋποθέσεις, αυτές που διατυπώθηκαν στο Ετήσιο Τακτικό Συνέδριο της ΚΕΔΚΕ, τον Ιανουάριο του 2010.

Αναφορικά με την χωροθέτηση των διοικητικών ορίων:
Επειδή ο Δήμος Λιβαδειάς πρωτεύουσα του Νομού Βοιωτίας λειτουργεί ως Περιφερειακό Κέντρο για τους όμορους Δήμους με σημαντικές υπηρεσίες (ΔΟΥ, ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ, ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ, ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ, ΔΕΠΟΔΑΛ-ΧΥΤΑ κλπ), θα πρέπει να συνεργαστούμε στην κατεύθυνση ανάπτυξης μιας πολυκεντρικής οργάνωσης, ώστε ο Συνενωμένος Δήμος Λιβαδειάς να παρέχει προστιθέμενη αξία τόσο σε πόλεις που βρίσκονται σε αγροτικές και περιφερειακές περιοχές, όσο και σε περιοχές που χαρακτηρίζονται από ιδιαίτερα γεωγραφικά χαρακτηριστικά, προκλήσεις και ανάγκες.
Επειδή ο Δήμος μας είναι μεταξύ των 212 της χώρας που διαθέτουν διαχειριστική επάρκεια για ένταξη έργων στο ΕΣΠΑ και τεκμηριώνεται και καταδεικνύεται η ανταπόκρισή του στα κριτήρια που τίθενται από το σχέδιο, καθώς και η άρτια στελέχωσή των υπηρεσιών του με έμπειρο προσωπικό.
Ζητάμε:
1. Η πολιτεία να φροντίσει και να αξιοποιήσει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα, το όνομα, την θέση της Λιβαδειάς ως Πρωτεύουσας της Βοιωτίας και την πολιτιστική μας κληρονομιά, βάζοντας τέρμα στην 25ετή υποβάθμισή της.
2. Να υπάρξει η συνένωση υπαρχόντων γειτονικών δήμων της περιοχής μας, σε έναν ενιαίο και μεγαλύτερο Δήμο Λιβαδειάς που θα συμβάλει στην επίλυση των θεμελιακών προβλημάτων που αφορούν καίριες υποδομές κι εμποδίζουν την κοινή μας δράση, προσφέροντας παράλληλα ουσιαστικές δυνατότητες ανάπτυξης στις πόλεις και τις περιοχές μας, για καλύτερη ποιότητα ζωής, προστασία του περιβάλλοντος, υγεία και απασχόληση των συμπολιτών μας.

Αγαπητή θεία,
το παραπάνω ψήφισμα παρότι σχετικά γενικόλογο και "στρογγυλό" δεν ψηφίστηκε ομόφωνα από τους δημοτικούς συμβούλους της πόλης μας.
Ο Επαμεινώνδας Κοτσικώνας καταψήφισε στο πλαίσο της γενικότερης θέσης του ΚΚΕ απέναντι στο Σχέδιο Καλλικράτης.
Μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η περίπτωση της λευκής ψήφου του ανεξάρτητου δημοτικού συμβούλου κ. Σωτήρη Γκιγκέλου. Οι συνθήκες υπό τις οποίες ο κ. Γκιγκέλος αναγκάστηκε να ψηφίσει λευκό εξελίχθηκαν ως εξής.
Στο ψήφισμα που παραπάνω παρέθεσα ο δήμαρχος Λεβαδέων κ. Δημήτριος Τσιφής θέλησε να προσθέσει μια πρόταση που "ήταν όλα τα λεφτά" και η οποία έλεγε ότι το Δημοτικό Συμβούλιο της Λιβαδειάς τάσσεται υπέρ των δύο Δήμων στη Βοιωτία. (Ειρήσθω εν παρόδω εκείνη ακριβώς την ώρα αποχώρησε από το Δημοτικό Συμβούλο Λιβαδειάς ο παρών σε όλη τη διαδικασία βουλευτής Βοιωτίας κ. Τόγιας, που είχε υποχρεώσεις στο Κοινοβούλιο).
Τη βαρύτητα της προσθήκης αυτής αντιλήφθηκαν πολλοί, δύο όμως την υποστήριξαν: ο έμπειρος σε θέματα αυτοδιοίκησης κ. Σωτήρης Γκιγκέλος και ο πάντοτε υποψιασμένος κ. Γκριτζάπης. Μάλιστα, ο κ. Γκιγκέλος με πειστικά επιχειρήματα υποστήριξε ότι οφείλει το Δημοτικό Συμβούλιο Λιβαδειάς να λάβει συγκεκριμένη θέση για το χωροταξικό του Καλλικράτη (όπως π.χ. έπραξε το ΔΣ της Αράχωβας) και όχι να γενικολογεί και από την άποψη αυτή δεν ψήφισε το ψήφισμα ως χλιαρό και ανούσιο.

Η viotia συμφωνεί απολύτως σε αυτή την περίπτωση με τον κ. Γκιγκέλο: η διακήρυξη της Λιβαδειάς για την αναγκαιότητα της καθιέρωσης 2 μεγάλων Δήμων στον νομό μας δεν περιορίζει την διαπραγματευτική ευελιξία της πόλης, όπως διατείνονται ορισμένοι δημοτικοί σύμβουλοι. Αντιθέτως, ουδείς έχασε υποστηρίζοντας το ορθόν και το δίκαιον. Εκείνοι που χάνουν όταν οι απόψεις είναι ξεκάθαρες είναι οι μηχανισμοί, όσοι ψαρεύουν σε θολά νερά και όσοι κρύβονται πίσω από διατυπώσεις, προβάλλοντας μια πλαστή και αχρείαστη μετριοπάθεια.
Η γνώμη της viotia είναι ότι το δημοτικό Συμβούλιο Λιβαδειάς έπρεπε να αποδεχθεί την πρόταση του Τσιφή (πρόταση την οποία κατόπιν της αντίδρασης των δημοτικών συμβούλων απέσυρε εν τέλει), που ήταν συγκεκριμένη και σαφής και να διακηρύξει στεντορείως και ομοφώνως ότι οι σκοποί της φιλόδοξης διοικητικής μεταρρύθμισης και των πολιτών εξυπηρετούνται μόνο στη βάση της πλήρους συμμόρφωσης με τα γεωγραφικά, κοινωνικά και οικονομικά πλαίσια που διαμορφώνονται σε κάθε περιοχή. Οι δημοτικοί σύμβουλοι της πόλης έπρεπε να επιδείξουν θάρρος και παρρησία θέτοντας το ζήτημα της "Βοιωτίας των 2 Δήμων", αδιαφορώντας για τους μικροπολιτικούς σχεδιασμούς διαφόρων αυτοδιοικητικών παραγόντων που εδώ και 3 χρόνια δεν ασχολούνται με τίποτε άλλο εκτός από το πώς θα λάβουν χρίσματα και οφίκια.
Θα σου γράψω ό,τι ειπώθηκε στη συζήτηση αργότερα.
Αυτά και σε φιλώ.
Ο αγαπημένος σου ανιψιός
Βοιωτός
ΥΓ: Ελπίζω να μην σοκάρεσαι με τις φωτογραφίες στα ποστ.

Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010

Καλλικράτ-σ τι; Καλλικράτης Γουότς, θεία...


Kallikratis Watch

Αγαπητή θεία Ελένη,
Με ρωτάς στο γράμμα σου "Τι είνι αυτός ου Καλλικράτ-σ που ακούω στη τελεόρασ".

Δεν μπορώ να σου απαντήσω συνολικά. Δεν είναι της στιγμής και ούτε θα καταλάβεις. Ας πούμε ότι είναι ένας τρόπος με τον οποίο πολιτικά και οικονομκά συμφέροντα οργανώνουν τον χώρο με στόχο να καταστεί περισσότερο παραγωγικός. Βέβαια, αυτό δεν είναι αληθές για την Ελλάδα, όπως γνωρίζεις από το αντίστοιχο Σχέδιο Καποδίστριας. Γι' αυτό σου λέω ας μη μπλέξουμε στη θεωρία.
Εκείνο που μπορώ να κάνω γα σένα είναι να σε ενημερώνω για τις σχετικές εξελίξεις που αφορούν στη Λιβαδειά, με τις θέσεις των παραγόντων, του δημάρχου, του νομάρχη, του βουλευτή, του υπουργού για να ξέρεις τι σου γίνεται. Και εκείνο που μπορώ να σου υποσχεθώ είναι ότι δεν θα αφήσουμε να αδικηθεί η Λιβαδειά. Πώς θα το καταφέρω αυτό; Θσύ απλά θα μπαίνεις από το lap top -το καινούργιο- στο http://www.livadiabig.blogspot.com/ και θα διαβάζεις. Τι είναι αυτό το Λιβαδειά και Καλλικράτης;

Τούτο εδώ είναι ένα real ιστολόγιο καθώς συστήνεται για συγκεκριμένο σκοπό: φιλοδοξεί να αποτελέσει το παρατηρητήριο των εξελίξεων για τα θέματα που έχουν σχέση με τη Λιβαδειά και το περιβόητο Σχέδιο Καλλικράτης. Οι αναρτήσεις θα αφορούν στη διοικητική μεταρρύθμιση, στη Λιβαδειά, στη Βοιωτία. Ολα όσα συμβαίνουν περί τον νέο διοικητικό χάρτη της χώρας θα καταγραφούν με τέτοιο τρόπο ώστε να οργανωθεί ένα χρήσιμο αρχείο για τους ανθρώπους που το 2010 πήραν την ευθύνη να εφαρμόσουν τον Καλλικράτη και για την εξέλιξη των θεσμών στην πρωτεύουσα της Βοιωτίας στις αρχές του 21ου αιώνα.

Οπως όλα τα ιστολόγια της viotia θα είναι έγκυρο, αξιόπιστο, προχωρημένο και ουσιαστικό. Οπως και τα υπόλοιπα "αδελφάκια" του απευθύνεται στον νοήμονα πολίτη, στον υποψιασμένο φορολογούμενο, στον καλλιεργημένο και μορφωμένο συμπατριώτη.
Περισσότερα λόγια είναι και περιττά και βαρετά σε τέτοιους καιρούς.
Θα αρχίσουμε με την ειδική συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Λιβαδειάς για τον Καλλικράτη και τις τοποθετήσεις των τοπικών παραγόντων σε αυτό.

Σε φιλώ στοργικά
Ο ανιψιός σου
Βοιωτός